Organizator:

Podwójna rola zielonych przystanków

Podziel się

Z jednej strony mogą być siedliskiem zapylaczy, a z drugiej poprawiać jakość powietrza. Przyjrzyjmy się przystankom w Leicester i Poznaniu.

Brytyjskie miasto Leicester inwestuje w 30 przystanków autobusowych z dachami pokrytymi rozchodnikiem i dzikimi kwiatami. Rozwiązanie to ma przyczynić się do zwiększenia liczby pszczół na terenach miejskich. 

Zwiększyć populację zapylaczy

Aby walczyć ze spadkiem populacji pszczół, miasto Leicester nawiązało współpracę z Clear Channel w celu przekształcenia przystanków autobusowych w ostoje dla pszczół. Te zielone przystanie to w zasadzie przystanki autobusowe z trawą i dzikimi kwiatami na dachu, które zachęcają owady do zapylania.

Dachy przystankowe pokryte rozchodnikiem pozytywnie wpływają na bioróżnorodność i odporność na warunki klimatyczne, pochłaniają wodę deszczową, pomogą zmniejszyć efekt miejskiej wyspy ciepła, wychwytują cząstki stałe z powietrza i pomogą uczynić miasto bardziej zielonym.

Oczyścić powietrze

W Poznaniu przystanki z rozchodnikiem można już spotkać m. in. na:

  • placu Bernardyńskim (przystanek tramwajowy w kierunku centrum),
  • Rynku Łazarskim (przystanki tramwajowe w obu kierunkach),
  • HCP (przystanek tramwajowy w kierunku Dębca),
  • Małe Garbary. 

- Dzięki nowoczesnej konstrukcji wiaty i jej zielonemu poszyciu pasażerom pod takim dachem będzie latem chłodniej, a zimą cieplej. Rozchodnik gromadzi także wodę opadową, zwiększając retencję wody w mieście i odciążając kanalizację. A dzięki temu, że absorbuje pyły i drobne zanieczyszczenia, pomaga w walce ze smogiem” – podaje przedstawiciel Grupy MTP odpowiedzialnej za przystanki komunikacji miejskiej w Poznaniu.

Rozchodnik porastający wiaty przystankowe jest odporny na niekorzystne warunki środowiskowe, świetnie absorbuje deszczówkę. Obniża także zanieczyszczenie i zapylenie powietrza w okolicy wiaty o ok 15-20 procent. W czasie letnich upałów temperatura pod wiatą przystanku jest niższa o 3-5 stopni. Rośliny na wiacie absorbują w ciągu roku 7,3 kg dwutlenku węgla.

Przykłady realizacji w Poznaniu